Halloween 6: Przekleństwo Michaela Myersa- Prędzej przekleństwo marki

Każdy kto pamięta zakończenie „Halloween 5: Zemsta Michaela Myera” wie, że musiał powstać sequel. W poprzedniej części tajemniczy mężczyzna w czerni zaatakował posterunek policji i uwolnił zamkniętego tam Michaela Myersa. Po raz kolejny morderca grasuje w mieście Haddonfield i zbiera krwawe żniwo w święto Halloween. 

 „Halloween 6: Przekleństwo Michaela Myersa” miał premierę w 1995 roku, w jednym z najgorszych okresów dla slasherów (gorsza jest tyko obecna dekada). Był to ten czas, w którym powstawały odległe sequele popularnych horrorów z lat 70 i 80. Seria „Halloween” podzieliła los niemal każdej serii slasherów. Horrory zaczęły przypominać telenowele, nieustannie powstawały kolejne sequele kończące się naciąganym cliffhangerem, z coraz to bardziej absurdalnymi pomysłami na urozmaicenie serii. Poza horrorami Wesa Cravena („Nowy Koszmar Wesa Cravena” i „Krzyk”) w tej tematyce nie powstało właściwie nic godnego uwagi.

„Halloween 6: Przekleństwo Michaela Myersa” posiada podobne wady, co kontynuacje „Piątek 13 -go”, Hellraiser”, czy „Teksańska masakra piłą mechaniczną”. Fabuła to kolejna powtórka z rozrywki, starano się urozmaicić film paroma nowymi pomysłami - niekoniecznie dobrymi. Michael znów atakuje nastolatków, stara się zabić ostatnich członków swojej rodziny, jednak tym razem wyjaśniono motywy jego działania i kilka niejasności z poprzedniej części. Okazuje się, że w całą sprawę zaangażowana jest tajemnicza, pradawna sekta, która ma wpływ na mordercę. Problem w tym, że poza piątą częścią nigdy wcześniej nie wspomniano o tym wątku, można odczuć że to pretekst do kolejnych części. To rozwiązanie odziera postać Myersa z tajemniczości. W pierwszych częściach Micheal budził grozę, ponieważ nie znaliśmy, ani nie rozumieliśmy jego motywów, oraz jego nadludzkich właściwości. Jest to jedyna część serii, która powstała w dwóch wersjach - producenckiej i kinowej. Producencka skupia się na sekcie, oraz odkrywa kolejne sekrety Myersa. Wersja ta okazała się tak nieudana, że postanowiono nakręcić film jeszcze raz, z większym naciskiem na zabójcę i akcję. Ta druga wersja doczekała się premiery w kinach i jest dużo bardziej popularna. Obie są jednak kiepskie, ale z różnych przyczyn. Oryginalne wydanie posiada absurdalny scenariusz, kiczowaty wątek sekty, oraz kompletnie zmienioną postać Myersa. Kinowa jest po prostu sztampowym i nielogicznym slasherem z chaotycznym scenariuszem. 

Rażące są liczne nieścisłości w stosunku do poprzednich części. Wg tego filmu Michael jest odpowiedzialny za śmierć niemal całej rodziny i z nieznanych przyczyn oszczędził swoją siostrzenicę, Jamie. W poprzednich częściach nawet o tym nie wspomniano. Na dodatek bez wyjaśnienia (w wersji kinowej) zniknęły wszystkie blizny dr Loomisa, które były zawsze widoczne po wydarzeniach z drugiej części.

Aktorstwo prezentuje się najwyżej przeciętnie, sytuacji nawet nie ratuje Donald Pleasence, który wydaje się być już zmęczony rolą dr Loomisa. Przykro, że to ostatnia rola w życiu aktora. Postacie są nudne, nie angażują. Muzyka z każdą kolejną częścią jest coraz gorsza - utwory znane z filmu Carpentera zostały przerobione na bardziej młodzieżowe (elektryczne, gitarowe brzmienia). Film ani na chwilę nie trzyma w napięciu, jump scearsy są przewidywalne, niczym nie zaskakuje. Fani horrorów gore mogą docenić niektóre groteskowo brutalne sceny morderstw (w wersji kinowej), jednak trudno to nazwać zaletą.

„Halloween 6: Przekleństwo Michaela Myersa” to jeszcze gorsza kontynuacja. Seria traci sens, scenariusz widocznie był przerabiany, wszystko prezentuje coraz niższy poziom. Co jest jednak najgorsze? Film kończy się kolejnym cliffhangerem. Ile można?